Rozdział 11 - Przepraszam Sasuke.

Tak jak obiecałam - rozdział pojawił się przed wtorkiem za wspaniałe 5 komentarzy, które musiałam od was zaszantażować T-T. No cóż.. teraz sprawy będą wyglądać inaczej, a mianowicie.. - na walentynki mam zamiar napisać one-shota, ale wtedy rozdział 12 nie pojawi się w ten wtorek (5.02) tylko w następny - chyba, że moja wena ze mną zostanie i napisze na 5.02 - ale i tak bym dodała w ten dzień dopiero jak będzie 10 komentarzy pod tym rozdziałem. (każdy od innej osoby, nie wliczając w to moich odpowiedzi) 
Zapraszam do czytania i KOMENTOWANIA <3
--
- Przepraszam Sasuke. - Wyszeptał głaskając go po policzku. Patrzył na niego swoimi szklącymi się lazurowymi oczami. - Wyjeżdżam.. - Oznajmił smutno i cicho. Po jego czerwonawych policzkach poleciały kolejne pojedyncze łzy, które Uchiha od razu czule wytarł. Spojrzeli sobie głęboko, smutno i już tęskno w oczy. Obydwoje nie mogli się z tym pogodzić. Nie rozumieli dlaczego los, który ich dopiero złączył już ich rozłącza. Nie wiadomo na ile i nie wiadomo jak daleko. Stali w pokoju blondyna i mocno się przytulali. Tulili się tak jakby nie chcieli się puścić, jakby ich ciała były przyklejone do siebie. Może i tego tak bardzo nie pokazywali, ale cierpieli. Naprawdę cierpieli, a ich serca tak strasznie krwawiły. Sądzili, że mając siebie nic nie będzie w stanie zniszczyć tego szczęścia i przede wszystkim tej więzi, która ich łączyła...

Blondyn uniósł głowę i spojrzał w ciemne oczy chłopaka ciut wyższego od siebie. Po chwili złączył swoje usta ze sobą prowadząc je do czułego tańca, w którym i tak była.. dzikość, namiętność i pożądanie. Położyli się na łóżku. Sasuke na ostatnią prośbę ukochanego odgrywał tym razem rolę uke. Obydwoje byli już w samych bokserkach, a ich ciała parzyły, nawet skóra bruneta, która zawsze była chłodna mimo to przyjemna, dzisiaj parzyła. Buzująca nienawiść do świata, do osób, które przeszkodziły im w miłości.. W miłości, która według nich nie miała prawa się narodzić. Czy to sprawiedliwe? To, że osoby kochające się, muszą się rozstać przez  to, że innym ludziom.. homofobom to nie pasuje. A oni.. nieletni muszą jeszcze temu podlegać. Mogliby uciec, daleko.. daleko stąd, ale jaki to ma sens? Bez pieniędzy i zgody rodziców czy opiekunów prawych nie będą mogli robić ani kupować wielu rzeczy. Poza tym Naruto nie chciał. Nie chciał by jego ukochany musiał opuszczać rodzinny dom, miasto i kochającego brata, tylko dlatego, że jego ojciec nie może ich zaakceptować..

Zdjęli z siebie nawzajem bokserki, a gdy już się rozgrzali i przygotowali.. Uzumkai chwycił za nadgarstki chłopaka i uniósł nad jego głową, po chwili wszedł w Sasuke i zaczął się w nim poruszać, szybko i zdecydowanie. Dzisiaj nie chcieli nazwać tego "kochaniem się" czy po prostu seksem. Oni chcieli się dzisiaj pieprzyć, ale to tak by zapadło im to w pamięć. By nigdy, ale to nigdy nie zapomnieli o sobie, o tych wszystkich chwilach i o tym popołudniu, gdy sam Uchiha Sasuke zgodził się na bycie pieprzonym, mimo tego, że się lekko upierał, że on się do tego lepiej nadaje i że on chce dać przyjemność ukochanemu. No, ale cóż.. Naruto dzięki swojej przemowie: "Sasuke ile ty razy byłeś u góry, a ile ja?!"  sprawił, że w końcu uległ i się zgodził. Poza tym kto mógłby odmówić tym lazurowym.. wypełnionym smutkiem i łzami oczom?

Całowali się brutalnie i tak jakby chcieli jeszcze bardziej zapoznać się z dobrze już znanymi im ustami. Naruto oparty łokciami obok głowy onyksowookiego szybko, sprawnie i namiętnie się poruszał. Mocno pchał w odnalezioną prostatę swojego uke.
-A..ach! - Głośno wyjęczał. - Na..Naruto! T..tam! - Krzyknął, wyginając się w ostry łuk.
Tak jak ciemnowłosy sobie tego życzył tak jego kochany właśnie robił. Blond włosy chłopaka były szarpane przez bruneta -  uwolnił nadgarstki - który mocno zaciskał na nich dłonie, a jego biodra były objęte przez gorące nogi ukochanego. Pchał mocno i tak głęboko jak tylko dał radę czym zadawał czarnowłosemu ogromną przyjemność i ból, który w ogóle nie był brany przez nich pod uwagę. Nie liczył się.. w prawdzie nie wyczuwali go tak jak tego w sercu, które cały czas krwawiło z myślą o tym, że to ich ostatni seks, że ich ciała nie będą siebie tak blisko przez długi czas. Można rzec, że w chuj długi. W końcu mają zakaz spotykania się ze sobą.. Zszedł ustami na jego szyje, robiąc mu namiętną i widoczną malinkę tak by każdy przez jakiś czas widział, że Uchiha jest jego i nikt nie ma do niego takiego prawa jak sam Uzumaki. Obydwoje znowu szybko przywarli do swoich ust i głośno w nie jęknęli, gdy w tym samym momencie doszli w rozkoszy. Naruto opadł swoim mokrym na rozgrzane ciało kochanego. Wyszedł z niego, a potem mocno się w niego wtulił chowając twarz w jego szyi. Mimo płytkiego oddechu, poleciały mu łzy, przytulił się jeszcze bardziej. Sasuke go mocno objął przy okazji głaskał jego wilgotną blond czuprynę. 

- S..Sasuke ja nie chce! - Załkał. - Nie chce się z tobą rozstawać..! - Krzyknął w jego szyje i zacisnął powieki. - Kocham cię.. 

Po skroniach bruneta poleciały pojedyncze, bardzo długo nieodwiedzane go łzy. Pociągnął nosem i zacisnął powieki, a potem place na jego włosach i jeszcze mocniej go w siebie wtulił.

- Ja ciebie też kocham Naruto.. - Wyszeptał. - Nawet nie wiesz jak bardzo...

Naruto zerwał się do siadu i otarł swoją spoconą twarz, szybko i nerwowo oddychał. Rozglądnął się, spojrzał na zegarek, który wskazywał "04:15". Odkrył się i wstał, sięgnął po butelkę wody i szybko wypił kilka dużych łyków. Odstawił ją i przeczesał wilgotne od potu włosy. Zamknął oczy i wziął głęboki wdech. Potem chwycił za swoje jeansy i jakąś luźną koszulkę. Usiadł na krześle i spojrzał na okno za którym panował jeszcze mrok. Uważnie się przyjrzał i jeszcze raz odetchnął.. tym razem z ulgą. 

- To był tylko zły sen.. - Potwierdził do siebie. Wstał i podszedł do drzwi, które cicho i ostrożnie otworzył. Rozejrzał się i wyszedł z pokoju, a potem zszedł na dół. Rozglądnął się, jednak ledwie widział przez te ciemności, a wolał nie zapalać światła by nie zbudzić ojca, który mógłby mu przeszkodzić w jego tajnym planie. Gdy upewnił się, że Minato nie ma ani w salonie, ani w kuchni.. po cichu ubrał buty, nawet ich nie wiążąc. Zarzucił bluzę i jak najciszej otworzył drzwi. Wyszedł z domu i szybko przeszedł na drugą stronę. Odetchnął i zapukał do sąsiadów mieszkających naprzeciwko. Jednak nikt nie otwierał. Zapukał mocniej, aż w końcu otworzyła zaspana blondynka, która miała na sobie szlafrok, który ledwie sięgał jej do połowy ud, ale wyglądał na bardzo milutki. Szybko zamrugał patrząc na nią, a potem na jej pytające ciemne niebieskie oczy. Sam się zastanawiał czy nie pomylił domów, ale spojrzał na dom jeszcze raz, odetchnął z ulgą. Chciał już wyjaśnić co robi o takiej godzinie i prosić o to by go wpuściła, ale ona się odsunęła od drzwi robiąc mu miejsce. Szczerze zaskoczony wszedł do środka i zdjął buty, a potem bluzę. Rozejrzał się, było jeszcze ciemniej niż u niego. Szedł na ślepo przed siebie, jednak ona mu to ułatwiła zapalając najzwyczajniej w świecie światło. Spojrzał na nią wdzięcznie, a ona lekko się do niego uśmiechnęła. Weszła do kuchni, postawiła wodę. Wyjęła kubek do którego wrzuciła torebkę herbaty. Rozkojarzony wszedł za nią, sam nie wiedział czy coś powiedzieć, czy coś zapytać. Dlatego grzecznie usiadł i na nią patrzył. Chwilę później do pomieszczenia wszedł Itachi, który był w samych czarnych w czerwone chmurki bokserkach. Uzumaki spojrzał na jego ładnie umięśniony brzuch, a potem na jego zaspaną twarz. Uśmiechnął się lekko.

- Naruto. - Jęknął zaspany. - Mogę wiedzieć co robisz tutaj o tej godzinie? - Usiadł naprzeciwko niego, podparł łokcie na stole, twarz na dłoniach i spojrzał zaciekawiony. Uzumaki opuścił wzrok i cicho westchnął. Następnie przygryzł wargę, sam nie wiedział co ma mu powiedzieć. - To powiesz mi czy mam się domyślać? - Ziewnął. - Chociaż jakbym miał się domyślać to strzelałbym, że zgłodniałeś i przeszedłeś co u nas wsza.. - Przerwał, gdy blondyn zaczął mu w skrócie opowiadać co się wczoraj wieczorem działo w jego domu.

Itachi jak i jego dziewczyna spoglądali zaskoczeni na chłopaka i uważnie słuchali. Kate położyła kubek z herbatą przed lekko poddenerwowanym Naruto, który po chwili został brutalnie chwycony za koszulkę i pociągnięty do góry by wstał. Osoba, która zachowała się w stosunku do chłopaka brutalnie, obróciła go przodem do siebie i spojrzała mu groźnie i ostrzegawczo w oczy. Uzumaki przełknął głośno ślinę, a jego nogi się pod nim ugięły. Uważnie na siebie patrzyli, jakby umieli sobie czytać w myślach i właśnie ucinali pogawędkę. Niebieskooki rzucił mu się na szyje i schował twarz w jego szyi, która była przyjemnie drażniona jego oddechem. 

Brunet go mocno objął i w siebie wtulił. Odetchnął z ulgą i spojrzał na spokojnie wyrazy twarzy dwójki, która na nich spoglądała rozczulona. W kuchni panowała teraz błoga cisza, której nikt nie chciał przerywać. Itachi mimo wszystko uśmiechał się pod nosem wpatrując się w spokojny, ale wesoły wyraz twarzy swojego młodszego brata, który stał z zamkniętymi oczami wtulając w siebie cały czas ukochanego. Dalej wyglądali jakby umieli sobie czytać w myślach i właśnie wyjaśniali sobie wszystko co powiedział Naruto i usłyszał Sasuke. Uzumaki tak bardzo chciał opowiedzieć swój sen, ale tylko swojemu chłopakowi. W końcu Itachi i jego dziewczyna raczej by nie chcieli słuchać streszczenia tego jak to w jego śnie on i Sasuke się pieprzyli. 

Blondyn odkleił się niechętnie od niego i uśmiechnął wesoło. Onyskowooki nie mógł się najwidoczniej oprzeć. Złapał za jego podbródek, przyciągnął do siebie i złożył krótki, ale czuły pocałunek na ustach swojego wesołego chłopczyka, który nawet nie przejął się tym, że jest tu kobieta, którą może to obrzydzać.
Obydwoje weszli do pokoju bruneta i usiedli na łóżku. Niebieskooki pił powoli herbatkę przygotowaną przez blondynkę, natomiast jego ukochany wpatrywał się w niego jak w obrazek. Chociaż jego wzrok był trochę wyczekujący. Chciał wiedzieć co się dokładnie działo i czy to prawda ze zmianą szkoły. Więc, gdy blondyn skończył herbatę, odłożył kubek. Odetchnął i smutno spojrzał na ukochanego, po czym zaczął mu opowiadać.. jednak tym razem starał się powtórzyć wszystko - słowo w słowo.
Onyksowooki wstał, przejechał dłońmi po twarzy i wściekle westchnął. Podszedł do biurka i walnął w nie mocno pięściami.. tak, że aż drgnęło. Zacisnął mocno zęby, patrzył się za okno.
- Ojciec ci powiedział kto cię... - Warknął. - Nas. - Poprawił się szybko. - Wydał? - Zapytał przez zęby i spojrzał na Uzumakiego, który siedział z opuszczoną głową i zaciskał dłonie na materiale spodni. Brunet ciężko i wściekle westchnął. Po chwili przy nim przykucnął, delikatnie złapał jego podbródek i lekko uniósł. Spojrzał mu głęboko w oczy, opanował swój gniew i wróciła czułość. Przysunął się i pocieszająco, czule go pocałował. Muskali się ustami nawzajem, co działało na nich uspokajająco.
Uzumaki po chwili oderwał się od jego ust, upadł na kolana i go przytulił chowając twarz w jego szyi. Został objęty przez ciemnookiego i zaczął mu szeptem opowiadać swój sen przy czym Sasuke go coraz mocniej przytulał.
            On po prostu nie wyobrażał sobie życia bez swojego Uzumakiego...